لوله پلی اتیلن
تاریخچه تولید پلی اتیلن
پلی اتیلن یکی از مشهور ترین مواد نوع ترموپلاستیک است.پلی اتیلن با گریدهای مختلف با کیفیت متفاوت فیزیکی برای مقاصد متعدد مانند تولید لوله های پلی اتیلن و ورقهای پلی اتیلن و ... بکار می رود.
پلی اتیلن اولین بار بطور اتفاقی توسط دانشمند آلمانی "Hans" تجزیه شد. طبقه بندی پلی اتیلن‌ها بر اساس دانسیته(Density) آنها صورت می‌گیرد که در مقدار دانسیته اندازه زنجیر پلیمری و نوع و تعداد شاخه‌های موجود در زنجیر دخالت دارد.
HDPE پلی‌اتیلن با دانسیته بالا
این پلی‌اتیلن دارای زنجیر پلیمری بدون شاخه است بنابراین نیروی بین مولکولی در زنجیرها بالا و استحکام کششی آن بیشتر از بقیه پلی اتیلن‌ها است.
پی ای 100(HDPE100) شکل پیشرفته از مواد پلی اتیلن و از انواع پلی اتیلن نسل سوم بوده که توسط عملیه پلی مریزیشن تعریف می شود.که این نوع مواد دانسیته بالاتری نسبت به انواع دیگر دارد . از فشار بالاتر و ضریب اطمینان بالا تر برخوردار می باشد.
در مقایسه با پلاستیکهای قابل ارتجاع و مقاوم در برابر حرارت پی ای 100 یک نتیجه عالی از خود نشان داده است .بر همین اساس برای سالهای متمادی برای انتقال آب و سایر سیالات از جمله گاز استفاده شده است .
بنابراین پی ای 100 دانسیته بالاتری دارد و با این دانسیته مقاومت مکانیکی بالاتر رفته و ماده حالت سختی بیشتری به خود می گیرد که در اصل مقاومت خزشی آن بیشتر می شود واین نوع مواد برای پیپ های تحت فشار در مقایسه با دیگر مواد پلی اتیلن برای قطر های بالا بسیار مناسب است که با ضخامت نازکتر مقدار بیشتری از سیال را از خود عبور می دهد.
سیستم لوله پلی اتیلن در سرتاسر جهان برای انتقال آب و سیالات پر خطر استفاده می شود . که البته این برتری پلی اتیلن نسبت به سایر انواع روشهای انتقال سیالات برای استفاده کننده ها بسیار مناسب می باشد .
لوله های پلی اتیلن با در نظر گرفتن حمل و نقل آسان ، وزن مخصوص پایین (0.95 گرم در متر مکعب) ، مقاومت کیمیاوی خیلی خوب ، مقاومت اصطکاکی پایین( افت فشار کمتر در مقایسه با فلزات) ، مقاومت سایشی خیلی بالا ، مقاومت بالا در برابر یخ زدگی (ºc70- تا ºc80+) ، قابلیت ارتجاع و مقاومت بالا در برابر حرارت ، مقاومت در برابر آب و هوا و تابش خورشید ، عدم ته نشینی مواد گذرنده از داخل پیپ و مقاومت بالا در برابر موجودات جونده جهت سیستم های ابرسانی تولید و استفاده می شوند.